Wykaz Legionistów Polskich 1914-1918
zawiera naukowo zweryfikowane informacje o Legionistach Polskich
Część naukowa
| Nazwisko | Pasławski |
|---|---|
| Imię / Imiona | Stefan Wiktor Paweł |
| Pseudonim | |
| Data urodzenia | 25 - V - 1885 |
| Miejsce urodzenia (przynależy) | Warszawa |
| Stopień wojskowy / nr karty / nr legitymacji | podpułkownik |
| Przydział | Legion Wschodni/ 3.pp II Brygada/ Stacja Zbrona w Budapeszcie/ GUZ/GIZ |
| Imię matki | Maria z d. Litauer |
| Imię ojca | Karol |
| Zawód | dziennikarz |
| Stan | kawaler |
| Wyznanie | |
| Sygnatura | CAW 120.63.746, P. Stawecki, Słownik biograficzny generałów , Warszawa 1994, PSB |
| Przebieg służby | Oficer rezerwy cesarskiej i królewskiej Armii, od 1 października 1909 r. do 30 września 1910 r. odbył obowiązkową jednoroczną służbę wojskową. Od 9 lipca 1908 r. do 31 lipca 1914 r. jednym z organizatorów i członkiem Rady Naczelnej Drużyn Bartoszowych. Po zmobilizowaniu Drużyn wstąpił 10 VIII 1914 r. do Legionu Wschodniego, w którym został dowódcą kompanii, a po rozwiązaniu Legionu przeszedł w stopniu porucznika do 3 p. piechoty Legionów Polskich, gdzie jako adiutant pułku i dowódca kompanii odbył kampanię karpacką. Ranny pod Mołotkowem (29 X 1914), a następnie ciężko pod Pasieczną (8–9 XI 1914), leczył się przez kilka miesięcy. Dn. 12 XI awansowany do stopnia kapitana. Niezdolny do służby frontowej, od połowy listopada 1915 r. pełnił przez rok funkcję komendanta stacji zbornej Legionów w Budapeszcie, gdzie przyczynił się do wystąpień Węgrów na rzecz sprawy polskiej. Następnie był kierownikiem Głównego Urzędu Zaciągu w Płocku (listopad 1916 – czerwiec 1917), inspektorem w Krajowym Inspektoracie Zaciągu, a od 1 V do 2 X 1918 r. szefem sekcji opieki wojennej w Komisji Wojskowej Tymczasowej Rady Stanu. Kolejne stopnie wojskowe uzyskał w Polskiej Sile Zbrojnej: majora 15 IX 1917 r., podpułkownika 1 X 1918 r. Od 1918 r. w Wojsku Polskim. Szef sztabu Dowództwa Okręgu Generalnego „Lublin” w Lublinie, zastępca komendanta wojskowego Warszawy, dowódca Białostockiego Pułku Strzelców, XL Brygady Piechoty, piechoty dywizyjnej 20 Dywizji Piechoty, a następnie 29 Dywizji Piechoty w Grodnie. 3 maja 1922 r. zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 59. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W marcu 1923 roku zastępca komendanta Obozu Warownego „Wilno”. W listopadzie 1925 roku przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza i mianowany dowódcą 2 Brygady Ochrony Pogranicza w Baranowiczach. W maju 1926 r. przesunięty na stanowisko dowódcy 6 Brygady Ochrony Pogranicza w Wilnie. W czerwcu 1927 roku przeniesiony z KOP do dyspozycji Ministra Spraw Wojskowych z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Ministerstwa Skarbu na stanowisko głównego inspektora Straży Celnej. Następnie został komendantem głównym Straży Granicznej. 1 stycznia 1928 r. Prezydent RP Ignacy Mościcki awansował go na generała brygady ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 r. W latach 1928-1934 dowodził Okręgiem Korpusu Nr VIII w Toruniu. Z dniem 30 września 1934 roku został przeniesiony w stan nieczynny bez prawa do poborów. W okresie od 29 września 1934 r. do 14 lipca 1936 r. był wojewodą białostockim, a od 14 lipca 1936 r. do 20 stycznia 1939 roku wojewodą stanisławowskim. 20 stycznia 1939 r. powołany na stanowisko dyrektora Biura Inspekcji w Zarządzie Centralnym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. 24 kwietnia 1939 roku został przeniesiony ze stanu nieczynnego w stan spoczynku. Po kampanii wrześniowej internowany w Rumunii. Od wiosny 1941 roku do wiosny 1945 roku przebywał w niewoli niemieckiej. Na emigracji we Francji i Wielkiej Brytanii. Zmarł 17 lipca 1956 roku w Bangor, w Walii. Odznaczenia: Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1929), Krzyż Niepodległości, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych – czterokrotnie, Złoty Krzyż Zasługi (1930), Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 „Polska Swemu Obrońcy”, Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości. |
Zgłoś uwagi
|
Przesłane materiały zostaną poddane weryfikacji historycznej |
